toplumumuzun egosal bosluklarinin buyuklugunu gosteren sozluk karakteri. kimi zaman unutuyorum bu gercegi; tatminsizligimiz, ol(a)mamisligimiz, ardi arkasi gelmez kultur yozlasmasi kaynakli komplekslerimiz..suyun ilk buldugu delikten sizmasi gibi, birakin sizmayi; caglamasi gibi gurluyorlar ilk firsatta. zira ruh aci cekiyor, acizligin, kendini taniyamamanin, tatminsizligin acisi. ama burada yapilmasi sadece olayin vehametini sergiliyor, onun disinda kismeye faydasi yok. bunu yapan da biliyor, burada saldirilan galip, dokecegi en fazla bir damla gozyasi, sonra hayatina devam edecek. herkes; kendi evine gidecek. onemli olan ayaklarimizin geri gitmemesi; ama gorunen o degil. acziyetimize duydugumuz nefretin gereksiz bir yansisi; hepsi o.
