bir zamanlar merak edip facebook gurubunu bulduğum, lâkin sonrasında ne işim olur lan bunlarla, zaten zorunlu olarak bir araya geldiğimiz saçma yıllardı diyip, ardından guruba katılmaktan vazgeçtiğim, fakat %75'inin evli olduğunu görünce ufak bir dumur yaşadığım eski anlamsız arkadaşlar.
yaş 30, acelem yok. çocuk falanda bana göre değil. baba olmak zor. bende 36-38 gibi evlenmeye kalksam bile, çocuk istemediği takdirde karım rahatım.
ordan 40-50 yaşlarıma kadar güzel güzel yaşasak, eh 50-60 yaşlılık evresi. işte ebeveynler genelde neden çocuk yapıyor yaşlanınca kendilerine bakılsın diye birazda. eeeh napalım 60-70 oluncada ufaktan dine yönelirim, 70-80 gibide artık giderim bu diyardan. ama önce sigara içmeyen eli yüzü düzgün, sevimli, hoş sohbet bir kız lazım. bakalım hep nasip kısmet işleri bunlar. vakti saati gelince vuku bulur. çok da zorlamaya gerek yok.
Tanım: Kişinin zorunlu şekilde random olarak bir araya geldiği ilk mektep arkadaşları.
o değilde gurup kurulmasına taktım. bu gurubu kuranda okulun en sessiz sedasız, kediden farksız adamıydı.
nasıl bir şey bilmem ki. yüz yıl yaşasam aklıma gelmez. ne dedi acaba ilk; "eski takımı bir araya toplamalıyım, bir gurup kuralım bakalım seneler geçti kim naptı hiç haberimiz yok"
nasıl bir çaba ve merak bu lan ?
hiçbirinide sevmezdim. gurubu biraz okudum biri diyor;
a kişisi "ay reyhan öğretmene gidemedik bu sene, ay toplaşalım"
b kişisi "ya evet ben fransadan döneyim, ayten de ispanyadan gelsin bir ziyaret edelim reyhan öğretmenimizi
c kişisi "ya lütfen 2 ay sonra olsun anca o zaman icabet edebilirim.
d kişisi "aaa millet ömer de evleniyormuş bu yaz oooh evlenmeyen kalmadı nerdeyse
e kişisi "ya valla öyle bi ziyaret şart"
niye şart lan ? noluyo olm gizli bir cemiyet misiniz siz. minnet duygunuzu sikeyim ya. amma kadirşinasmışsınız yahu.
