1.kanepede rahatça uyuyakalmak.
2.kapı çaldığında açmamanın verdiği rahatlık. yalnızım ve duştaydım bahanesi ile.
3.istediğini yiyebilmek.
4.istediğini izlemek.
5.kendi kendi konuşma. yorumlama.
6.gün içi aktivitelerini istenilen saatlerde yapabilmek.(gece saç kurutmak gibii...)
7.uzun süre yalnız kalındığında ailenin ziyarete gelmesi tedirginlik yaratır. bu duyguyu vicdan azabı da izler (bkz: ben ailemi sevmiyor muyum)
dışarıdan bakıldığında yalnız yaşamak sıkıcı sanılsa da aslında yalnız yaşayanın kendi tercihidir ve de çok rahattır. çoklu yaşama adaptede zorlanır yalnız yaşayanlar.
herkeste görülemse de çoğunlukla yalnız yaşayanlar telefonda uzun sohbetler yaparlar.
ayrıcaa olumsuz bir kaç durum vardır:
1. aklınıza gelip gelebilecek bütün yiyeceklerin küflenmesine şahit olmak. tereyağı beni çok şaşırtmıştı.
2. bazı evlerde güvelenme.
3. kışın yalnızken ısınmada zorluk.
4. yalnız yaşamaktan sıkılmıyor musun sorusundan sıkılmak.
sonuç olarak asla ve asla kendi tercihi olarak yalnız yaşayanlar yalnızlıktan sıkılmazlar.
