hayatımda en nefret ettiğim şeylerden biridir. mesela bi' ortamda takılıyorsunuz. oradan ''tesadüfen'' geçen tanıdıklardan biri ''şöyle bi' geçerken'' yanınıza uğrar ve gelirken yanında minik bebeğini de getirir. neden? ''bak benim bebeğim var, sevin lan'' dürtüsü için. kaçarı yok, illa seveceğiz, illa aagucuk bugucuk diye yalandan sevgi gösterilerinde bulunacağız. böyle sevimsiz bi' olay yok amk. hadi onu geçtim bazıları da bir sevimsiz oluyor ki arkadaş, duvarı s.ksem daha güzelini çıkartırım diye düşünüyor insan elinde olmadan. senin genlerini sokayım lan ben, kromozomun kurusun yavşak.
