varlığına artık tamamen inandığım yılın ilk mevsimi sendromu.
işim, ailem, çevrem, konumum, eş, dost, akraba derken hayata dair tüm gerçeklikleri yeniden sorgular oldum. belkide yeni kışla beraber hayatımda değişecekler konusunda büyük hayallerim, ve bu hayallerle orantılı ciddi hayal kırıklığı geçirmiş de olabilirim. yeni kışa merhaba dedikten sonra aslında hayatınızın rutin düzeneğinin geçen kışki konumunda olduğunu fark ediyorsunuz. hal böyle olunca ocak ayının depresanik virüsü her bir hücrenize yayılıyor. demekki beklentileri minimum düzeyde tutmak gerekiyor. bu da bana ders olsun.
