bu kişi benimdir sayın sözlük ahalisi. zamanında nasıl da anlatmak isterdim aklıma gelen, beni üzen, beni sevindiren şeyleri. sonra fark ettim ki insanlar zaten öylesine dinliyor beni. anlamadım sonra dertlerimi sorunlarımı. çözebilirsem kendim çözdüm, çözmeyince de boş verdim. ama asla depresif ve üzgün bir insan olmadım. hala yaşıyorum bundan güzel şey mi var?
