berbattır. çocukken babamın traş kolonyasını sürmeyi pek severdim. yine rahatın deli gibi battığı günün birinde, almışım elime kolonyayı, uzanmışım koltuğa sürüyom sağıma soluma.* nası becerdiysem devirdim kodumun kolonyasını, tam da ağzıma denk geldi içtim bi güzel. nalları dikicem sanmıştım geçmemişti bütün gün boğazımın yanması. ulan hatırlayınca bile tiksinti geldi berbat bişeydi ya.
