şimdi olur ya bir kaç gün kendini iyi hissetmezsin; işte o depresyon değildir. depresyon dediğimiz olay çok daha ciddidir, çok daha uzun sürer ve çok daha acıtır. Her moral bozukluğa depresyon demesek sevinirim, neyse tavsiyeme geçeyim;
çok denedim tavsiye vermeyi, bazen yaradı (ya da ben öyle zannettim), bazen ben tavsiye verirken aslında kendime verdiğimi anladığım durumlar oldu. tek diyeceğim; ağla, hem de o kadar çok ağla ki içinde ki bütün kara bulutlar su olup gözlerinden dökülsünler. ağlamak ayıp bir şey değil kardeşim, ama yalnız ağla, daha gerçekçi oluyor. sana dışarı çık ve git eğlen diyemem, çok saçma bir tavsiyedir bu çünkü. elbette bazı insanlar eğlenerek gezerek kendi kendilerine terapi oluyorlar ama bunlar azınlıkta. zamanla geçecek derler ya, evet bir çok şey zamanla geçer doğru. ama zamanla geçmeyen bazı şeyler vardır, işte o şeylere yüreğinde yer edinmeyi öğreneceksin. bunu yapabildiğin zaman yavaş yavaş çıkacaksın depresyonundan. ama gerçekten çıkacaksın; buna söz veriyorum.
ha çıkamadın mı? O zaman klinik bir durum kardeşim, vücut mutluluk hormonu üretemediği için depresyona girmişsin. bunun tek çaresi ilaç. üzgünüm.
