behiye karakterine öldüğüm bittiğim roman. o romanın ta kendisiydi behiye. ayrıca sokayım bebekkedikız'a.. orospu annesine, muki'sine, nevin teyzesine filan..
behiye'nin sonu öyle olmamalıydı ne bileyim. gitmeliydi avustralya'ya, ama o gerizekalı kız -handan- yanında olmadan, tek başına.. tufan'ın, içi çürümüş kavun babasının ve ağlak annesinin elinden kurtulmalıydı..
tanım: çok çok ahım şahım, ustaca yazılmş bir roman olmamasına rağmen hayatın boktanlığına dair pek çok detayı, cımbızla çekip çıkarıp önümüze koyan, bunu da gayet normalmişmiş gibi yapan kitap. genç kızlarla ilgili yazılmış diğer kitapları bilemem ama hiçbiri bu kadar keskin olmamalı.
