Bir gün uyanıp birşeylerin değişmesine karar verirsek bilin ki bu değişime kendinimizden başlamak en doğrusu. Oysaki değişim ne ürkünç geliyor insana .Kendi içimize baktığımız an da en büyük korkumuz dikiliverir karşımıza . YANLIZLIK . Bu durumla yüzleşmemek için yüzlerce bahane uydurabiliriz .Ya tüm bu duygularla başa çıkamazsam daha yanlız hissetmez miyim beterin beteri durumu yaşanacak diye .Oysaki sırf bu korku yüzünden can sıkıcı ilişkilere tahammül ederek kendimizden azaltarak yaşamışlığımız vardır . ( korkunun ecele değil hiç bir şeye faydası yok )Bence doğru soruları sormak gerekmiyor mu ? En önemli soru da ben ne istiyorum ? insanın kendine en büyük borcu kendi olabilmektir . Aksi durum hem kendimize hem de başkalarına ihanettir. Değişim hem acı verir hemde iştah açar . Bu yola giren için dönüş yoktur artık . Bilmek eyleme dönüşmeye başlar . Yol bellidir artık oklar kendimizden başka kimseyi göstermez .iştahla yaşamamız dileğiyle
