Sevip sevmemek, begenip begenmemek arasinda kararsiz kaldigim film. Oncelikle daha omce mahsun kirmizigul filmi izlemedim. Ozellikle kacindim, antipatik geliyordu ama bu filmde bir ogretmenin ogretmeni olmayan bir dag koyune atanmasi yuzunden izlemeye karar verdim.
Bir baktim ki aslinda kutugumun yazili oldugu, cocukken tatillerimi gecirdigim koye cok da uzak olmayan bir dag koyuymus anlatilan koy. Iyice icime isledi boyle olunca. Filmin goruntuleri cok cok iyiydi. Acemi bir yonetmen isi olmadigi belliydi filmin. Turkiye standartlarina gore kalitesi cok iyiydi ama tamamen ajitasyon uzerine kuruluydu senaryo. Tamam gercek bir hikaye olabilir, gercekten yasanmis olabilir ama en ufak duygusal sahnede basmis muzigi, basmis ajitasyonu. Bir babam ve oglum'da bir de bunda bu kadar aglattilar beni! Bir engelliyi anlatmasi yeterince uzucuydu zaten, duygusal ogelere agirlik verilmesiyle perisan oldum.
Aman istedigi kadar ajitasyon yapsin, ben dayanirim ya da olsun ya ajitasyon candir, gozume sokulmasini seviyorum derseniz gidin izleyin. Bana iyi geldi, bir haftadir ota boka gozlerim doluyordu, zor bir hafta gecirdim, filmde gozume sokulanlarla musluklari actim, rahatladim geldim.
