istanbul devlet tiyatrosu 2014-2015 sezonu oyunlarından biri. hayaller, beklentiler, evlilik, zamanın daralması, kapana kısılmışlık hissi üzerine bir karar alma anıyla karşılaşıyoruz oyunda. medeni halimizin önemi yok, tam olarak hayatın ta kendisi olduğu için aşina olduğumuz korkularla karşılaşıyoruz sahnede. pek çoğunun başına gelmiş olan, ve geri kalanı bekleyen sorular, ikilemler, karar ve kararsızlık hallerini güvenli koltuklarımızda oturarak, belki biraz vicdan muhasebesi yaparak izliyoruz.
benim dikkatimi çeken, salondaki erkek seyircilerin kahkahaları oldu açıkçası. yona'nın karısı leviva'ya iğnelemelerindeki erkek izleyici kitlesinin kahkahalar eşliğinde onaylamalarını leviva'nın yona'ya sitemlerinde yahut çıkarıp masaya şak diye konan gerçek durumu açıklaması sırasında duyamadım ne yazık ki. sanırım bu oyunu bir defa sahneyi, bir defa da izleyicileri izlemek için iki defa görmek lazım. Güzel oyun, oyunculuklar leziz, dekor sahneyi etkilemeyecek şekilde sade, metin ebeveynlerinizin sizden gizli yaptıkları bir konuşma kadar tahmin edilebilir veya edilemez şekilde. mutlaka görülmeli oyunlarından biri değil belki; ama hepimizin birer gunkel, leviva veya yona olduğumuzu düşünürsek bu kara komediden payımıza düşecek rahatsızlık hissini yaşamak adına izlenebilir bir oyun. tüm ekibin eline sağlık.
