Anksiyete zor bir dönemdir. Siktiğim umarsamazları bilmez böyle duyguları. Bende liseyi 5 yılda bitirdim, arkadaşın dediği gibi anksiyete sosyal fobi her bok vardı, bazen nabzım 200 e çıkardı. Ders çalışmak istiyorsunuz ama depresyon hapları sizi bitkisel hayat gibi robotlastırıyor. Tamam almam olur biter diyorsunuz bu seferde vücut ilaca alışıyor durum daha da kötülesiyor. Lys 3-4 benim 298-300 falandı istesem bir üniye gidebilirdim. ama gitmedim. 190 alan arkadaşlar bile bir yere girdi sırf okuyor görünmek için. Ama ben korktum gidemedim tam bir anne kuzusuyum. Güven veriyor bana. Ve su an YGS ye yine gircem ama doğru düzgün çalısmadım. Yaş 19,3 belki bu sene de gitmem olsun 20 de başlarım 24,5 da bitiririm. Sonuçta 65-70 yıl yasadiginizi düşünün bu süreç hayatınızı etkileyecek. 2-3 yıl geriden gelmekle bir şey olmaz bunlar hep okulda bize hayata 1-0 geride basladınız. Hemen okuyun girin bir yere diyen hocaların yüzünden milleti hırslandııyorlar anca. Nolacak amına koyayım ben 95 liyim. Bu sene 97 liler üniye başliycak. Ki onlarda ilk sene adam gibi yere giremicekler hem ben 95 ekim doğumluyum 1 ocak 1997 doğumlu bir insanla aramda hic bir fark yok. Bunlar hep rakamsal psikolojik şeyler. Napalım biz mi istedik panik ataklı, anksiyeteli olmayı. Tabi düzgün çalışıp istenen bölümee girmek daha avantajlı ama kesinlikle psikolojik faktör daha ağır basmakta.
