bir insanin piskolojisine bagli olarak ani bir karar ile tum hayati boyunca insa ettigi kariyerini, hayatini ve belkide evlatlarini ortada birakmasi ne kadar da kolay oluyor. dusunemiyor icinde kirk tilki gezinen beyni. ya geride biraktigim hayat diyemiyor. saniyeler icinde sonlandiriliyor hayat. o olumden donmuslerin dillerine sakiz olan tum gecmis canlaniyor gozlerinin onunde, kisa bir sureligine. ve sahsimiz amacladigi gibi bu dunyadan uzaklasiyor boylelikle. ailesinin akrabalarinin saskinlikla karsiladigi bu olum cesitli dedikodular ile cesedi topraga verdikten sonra. butun yakinlar devam edebiliyor da hayatina. ya o sahsin birinci dereceden olan akrabalari. kimse dusunmuyor onlari, alacakli onlarin alacaklisi degil sonucta. ve geride kalan birinci dereceden sahislar aci da olsa nefes aliyorda. hic sormuyorlar olen neden oldu. sorsalarda cesedin kirki cikana kadar bitiyor sorgu sual. ceset keske konusabilse... belkide geride birakilacak hayatin sucudur, intiharin sebebi. onlarin insaniyet disi davranislari itmistir belkide cesedi olume. dogru ya olenle olunmuyor bu ulkede. soran insan dislaniyor, bizim semte. bir gun acmisin diye sormayan komsulari ne de guzel yakistirmalarda bulunuyor cesedin arkasindan da, muhabbetin sonu aman olunun arkasindan konusulmaz diyerek bitiyor hep. lahmacunu mevlitte edilen dualar disinda hep kahkahali muhabbetler donuyor cenaze evinde. catali eksik olan ahmet abi ac iken onu durdurmak mumkun olmayabiliyor. tabi saatlerce muhabbet yorulmustur heralde. dogru ya mevlit dedigin nedir prosedur her sey, okundu bitti o orda kaldi ceset gibi diger olenlerin ruhuna bagislanan fatiha suresi gibi... olenle olunmuyor bu ulkede. prosedur, gerceklesir. herkes doner evine...
