mecidiyeköyde metrobüsten inip meydana doğru sağ taraftaki kaldırımdan giderken tabelanın altında oturan bir kadın var kaç gündür. sanırım suriyeli. hiç birşey demeden orada öylece oturuyor. her sabah görüyorum da. geçenlerde cebimdeki bütün parayı verdim ama doğru mu yaptım emin olamadım. çünkü daha öncesinde bu kişilerden para toplayanlara denk geldim yine mecidiyeköyde. ama o halde soğukta oturmuş titrerken görmek dokunuyor. suriyeli, afgan, tatar veya türk olarak bakmamak lazım olaya. he belki ben yanlış yaptım. para vermek yerine götürüp yemek yedirebilirdim ama o an aklıma gelmedi o da.
sizde para vermek yerine imkanlarınız neye el veriyorsa o şekilde davranın. yemek yedirin götürüp, ısırmıyor onlar. kıyafet alın bir şeyler yapın. böyle kalın kalın giyinip atkınızı berenizi takıp üşüyorum diyorsunuz malum. birde onların açısından düşünün. ne olursa olsunlar, insanlar onlar da. dilini bilmiyor, hayatını bilmiyor.
birde şuna değinmek istiyorum sözlük. hani sokakta karda kışta köpek gördüğümüzde birşeyler yapmak istiyoruz ya onları sıcak tutabilmek için. neden insanları görünce bu şekilde suratlarına bile bakılmıyor? sabahın 8nde dikkat ediyorum işte insanlara. hiç oralı olmadan basıp gidiyorlar yanlarından, orada yoklarmış gibi.
--spoiler--
yukardakini okumaya üşenenler için özet: tek önemli varlık kendisi gibi yaşayıp insanlıktan söz edenler, *mınıza koyayım.
--spoiler--
