9-10 yaşlarındayken her okul çıkışı mahalle maçlarına giderdik. Rezalet bir futbol anlayışım olmasına rağmen topu olan çocuk modeline uyduğumdan her maçta en kötü defans bölgesinde oynatılırdım.
Bu tip organizasyonlara katılmış arkadaşlar iyi bilir suyun önemini. Terli terli eve su içmeye gidenlerin zatürre sebebiyle bir daha dışarı salınmadığını da bilirler. Ee Hâl böyle olunca da su ihtiyacını başka yerlerden karşılamak gerekiyor.. O dönemler cepte para ne gezer. Dayıyorduk ağzımızı komşuların bahçelerindeki musluklara.
Yine bir gün toplu olarak gittiğimiz, gizli girdiğimiz bahçeden buz gibi beleş suyu yudumlarken uyuz bir ihtiyar elinde bastonuyla yakaladı bizi. Herkes bir şekilde kaçarken tabii ki sona ben kaldım.
Fırçayı yedik haliyle. Sürekli hırsız olduğumu söyleyip küfürler ettiğini hatırlıyorum. bastonu da bir yerlerime ittirmişti herhalde.
Elime bir kağıt kalem verseler hâlâ o adamın yüzünü çizebilirim sanırım. O kadar aklımda yer edinmiş, üzmüş beni.
