tevrat olsun incil olsun eldeki ilk örnekler için o kitabın peygamberinden asırlar sonraya gitmek gerekiyor hatta en eski incil ibranice veya aramice değil basbayağı yunancadır ama kuran için her nekadar Hz. Muhammedin vefatından sonra yazıya geçirilsede onunla birlikte yaşayanların ortak kollektif hafızasına dayanır, bu nedenle kutsal kitaplar içinde en güvenilir olduğu rahatlıkla söylenebilir. o devrin kuranları hala elimizde mevcuttur. tevrat babil istilasında yok edilmiş yıllar sonra ezra adında biri kendi yazdığı metinleri tevrat diye kabul etttirmiştir. Ezra nın ne Hz. Musa ne Yeşu, ne de Hz. Davud ile tarihte yakın bir bağı yoktur hepsiyle arasında yüzyıllar mevcuttur. incil ise meşhur iznik konsülünde iki yüzden fazla ayrı nüshası ayılanarak dört adede indirlmesiyel günümüze kadar getirlmiştir. halbuki kuranda böyle bir asırlık kopuş yok bizzat dinin tebliğini alanlar yayanlar ve Hz. Muhammede bu dönemde yoldaş olanlar tarafından yazıya geçirilip kollektif hafızaya dayandırılarak günümüze gelmiştir. modern arapça ve ona bağlı kültürnünde temel kitabı rehberidir sadece bir din kitabı değildir. Hz. Ömer zamnında yakılmış kuran iddisına gelince Hz. Ömer ana kitabı değil tefsiri engellemek amacını gütmüş yorumla ana kaynağın karıştırlımasının yani incilin abşına gelenlerin kuranın başına gelmemesini sağlamaya çalışmıştır. Saidi Nursinin ayrı şiaların ayrı caferinin vs. nin ayrı yaşar nuri gibi reformistlerin ayrı ayrı yorumalrına dayanan tefsirler günümüzde Hz. ömer devrindeki tehlikeyi yaratmaz.
