Din kendisine aitmiş gibi davranan islami kesim sokaklara inip, demeç verip ve yılmaz bir şekilde bu kara yazgıyla savaşıp vs. "hayır, islam dini sevgi ve hoşgörü dinidir, dinimiz adına insan öldürülemez, öldürenler asla müslüman olamaz" düşüncesini temel alıp mücadele etmedikleri sürece tarafımca savunulacak düşüncedir.
Hadi diyelim ki devlet çıkarları için bunu diyemiyor diyelim.
Vatandaşa giren çıkan ne? Muhafazakar kesime bakıyorum da, türban dışında hararetle savunduğu bir mevzu, bir değeri var mı ki?
Neden böyle? Çünkü dünya ve olanlar siklerinde değil adamların. Olay bu kadar basit. Onlar için insanlar, müslüman olup dini gereksinimlerini yerine getiren cennetlikler ve müslüman olup dini gereksinimini yerine getirmeyen ya da müslüman olmayan cehennemlikler olarak ikiye ayrılıyor. Düşüncelerini reformize etmedikleri sürece bunun değişeceğini sanmıyorum.
