bazıları hayatı çözdüğünü değil de hayala ilgili yeni şeyler öğrendiğini zanneder. aslında öğrendir de.
ilk gece uyuyamaz tedirginlikten. bir sonraki sabah neler olacağını düşünüp durur yatağında. sabah tuvaleti kullanamayacağını düşünür. ilk eğitim gününde tedirginlikle yaklaşır her şeye. korku vardır içinde. ne işim var benim burda diye düşünür. öğlen yemekleri yemekte zorlanır. annesinin yapmış olduğu yemeklerin kıymetini anlar. öğleden sonra tugayın kurulu olduğu tepeden denize bakar. denizin ne denli güzel olduğunu keşfeder. dışardayken ona önemsiz gelen zamanların aslında ne kadar önemli olduğunu anlamaya başlar. akşam yatakhanede yorgunluk içerisinde uyuya kalır. nasıl yılllardır babası işten eve döndükten sonra yorgunlukla sızıp kalıyorsa yatağında o da öyle uyur o gece. sonra giderek alışmaya başlar. günü geldiği zaman çıkar tugay kapısından, bir daha dönmemek üzere. orda geçirdiği zamanı özleyeceğini düşünmemiştir hiç ama terhisinin ilk günü özlemeye başlamıştır bile.
