Şiddetli veya uzun süren bir yağmurdan sonra toprak solucanlarının yüzeye çıktığını görürüz. Solucanların yağmur esnasında toprağın altına sızan yoğun su nedeniyle boğulmamak için dışarı çıktıklarına dair yanlış bir algı var. Fakat derileri üzerinden oksijen soluyarak karbondioksit üreten bu canlıların, bilinenin aksine hayatta kalmak için nemli bir deriye ihtiyaçları vardır. Solucanlar su altında günlerce hayatta kalabilirler.Yani yağmur nedeniyle boğulmaları söz konusu değildir.
Nem ihtiyacı onlar için yaşamsal önem taşıdığından hava kuruyken yüzeye çıkamıyorlar. Ancak yağmur sonrasında dışarıda yeterince nem olduğu için dışarı çıkmak bir risk taşımıyor. Toprağın üstünde, altında olduğundan daha hızlı hareket edebildikleri için dışarıda nem varsa yüzeye çıkmayı tercih ediyorlar.
Ayrıca yağmur damlalarının toprağın üzerinde yarattığı titreşimler, solucanları avlayan köstebek gibi canlıların yarattığı titreşinlere benziyor. Solucanların kimi zaman böyle avcılardan kaçmak için de kendilerini yüzeye attıkları bilinmektedir. Dolayısıyla çevrede avcıların olduğunu sanıp yanılarak da toprağın üstüne çıktıkları oluyor.
(Popular Science, Aralık 2014)
