Geçenlerde otobüs değilde minibüste geçti.Olay şöyle gerçekleşti. Üniversiye geç kalacağımı anladım ve derste sıkıntılı bir ders. Her zaman şehir içine binerim ancak yavaş olduğu için sahil yolundan direkt giden dolmuşa binmeye karar verdim. Neyese düştüm yola şehir içi dolmuş durağının oradan geçerken dolmuşçu kornaya bastı duymamazlıktan gelip sahil yolundan geçene bindim. Neyse ki derse yetiştim. Ünide takıldıktan sonra eve dönmek için sahil yoluna indim gelen minibüse bindim. Burada ayakta yolcu almak yasak ama fazla uyanda yok. Koltuklar dolu ayakta yolculuk yapıyorum minibüste şehir içinden giden minibüs bu arada.Neyse şöför yanı boşaldı adam beni oraya aldı.Bir bir yolcuları indirdikten sonra şöförle ben kaldım son durakta ineceğim bu arada. aramızda öyle diyaalog geçti.
Şöför:(imalı) şuradan mı gideyim şuradan mı (son durağa iki sokaktanda gidiliyor.)
ben: farketmez usta sen bilirsin.
şöför: çok ayıp ettin çok.Hiç yakışmadı sana
ben:(şaşkın) ne oldu abi naptım neden böyle diyorsun.
şöför: sabah o kadar kornaya bastım dönüp bakmadın bile memleketline değil başkasına para kazandırdın sana hiç yakışmıyor.
ben: (kahkaha derecesinde konuşmaya çalışıyorum) usta çok geç kaldım ondan sahile bindim yoksa bizde yamuk olmaz
Şöför: Sen bilirsin yani ben söyleyeyimde falan dedi.
Ulan adam neyi kafasında tutmuşta haykırıyor şok oldum.indim minibüsten sırıta sırıta yürümeye devam ettim.
