uykusuz 2 günün ardından yorgun bünyenin sabah 8de uykuya yenik düşmesi ve öğle saatlerinde sevdiceğin telefonuna uyanıp yataktan kalkıp elde telefon* evde sağa sola koştura koştura telefonu açmak. akabinde yaşanan diyalog;
- aşkım naber?
+ bilmiyorum! iyi değilim ben!
- noldu yahu? nerdesin sen?
+ kızılaydayım adliyedeyim sanırım
- ne?!?! ne adliyesi kafan mı güzel?
+ bende bilmiyorum niye burdayım ben kurtar beni burdan!!
- kendine gel hayatım nerdesin sen?
+ kapatmam lazım şimdi eve geldim çok uykum var uyucam sonra ararım.
telefon kapanır. işin garibi bütün bu söylediklerimi o an evde koşuşturduğumu falan hatırlıyorum nolduysa artık beyinin içinde kısa devre herhalde.*
