orhan pamuk un son romanı bu. gerçi yukarıda soylenmis ama girip son entrye bakıp çıkan arkadaşlar için kolaylık olsun başlığın sebebi. bütün orhan pamuk romanlarında bas köşede bir arayış oturur. herkes sürekli bi şeyleri arar didikler. hatta kemal (masumiyet müzesi) de bu had safhaya çıkmıştır. galip (kara kitap) de durmadan kendisini rüyayı celal i arıyordu. çıkardığım sonuç su. insan ne olursa olsun hep bir arayış içerisinde oluyor. insanin bu arayışı küçük çocuktan ölene kadar suren bir durum. iste mevlut de boyle bir karakter olmuş. ama arayışlar farklı. para kazanma ihtiyacı ask çocuk sevgisi zengin olmak için verilen çabalar çaresizlik hepsi var bu romanda. bi örnekle anlatmak gerekirse hep Nişantaşı ni anlatmış orhan pamuk romanlarındaki o karakterler kivancin Behlül karakterini canlandırırken mevlut yine kivancin kuzey karakterini canlandırır gibi. mevlut bu toplumun yüzde 80ini oluşturan bir karakter. bozanin da romana girmesi onun hic ölmemesini sağlayabilir.
