henuz kitabin ortasinda olsam da pamukun okurlarina (yerli ve yabanci) istanbul gercegini anlatmak istedigi, gazeteci edasiyla yazilmis bir roman olarak algiladim. basit bir anlatim tarzi var. mahir unsal eris hikayeleri okuduktan hemen sonra basladigim icin biraz yavan geldi sanirim. etrafinizda mevlut gibi karakterleri hergun goruyorsaniz pek de etkilenmiyorsunuz ama disarida ilgi cekecegi kesin. bozanin ayrintili tarifi de belki bu yuzden dahil edilmis. arbeskin tavan yaptigi donemler olmasina ragmen hic dokundurmamis simdilik. ana karakterin babamiz yaslarinda olmasi bir yakinlik saglamis. yapilmasi gereken bir calisma oldugunu dusundum okurken. bir benim adim kirmizi degil, ustte de deginildigi gibi, ama guzel olmus. bitirince eklerim bir seyler daha, burda dursun simdilik.
