doğruluğu apaçık ortada, haklı mı haklı bir önerme. çünkü bu "dahi anlamına gelen" dediğimiz "de" her koşulda ayrı yazılan, yazılmazsa küsen, sararıp solan bir bağlaçtır. şimdi monitöre soru sorar gibi bakan gözlerinizi görür gibiyim. peki ben nasıl ayıracağım bu dahi anlamındaki de ve aitlik eki olan de'yi? tamam adamı panik ettirmeyin, açıklıyorum.
şimdi eğer de'yi cümleden atarak okuduğumuzda cümlede bir bozukluk ya da anlam karmaşası olmuyorsa ayırın gitsin.
örnek mi? sizden değerli mi canım? al:
- ben de gelicem!
şimdi burda "ben gelicem" dersek anlamda bir değişme olmaz. yani cümle bozulmaz.
fakaat de'yi cümleden atınca cümlenin içine sıçıyorsak bırakın bitişik kalsın hiç bulaşmayın.
- senin eşyaların bende, haberin olsun.
şimdi "senin eşyaların ben haberin olsun" çok saçma olur. bu durumda de kelimeyle bütünleşmiştir, elleşmeyiniz.
