ne kadar farklı bir duygudur, olgudur... özler insan yanında olmazsa sevdiği, bazen sevdiği yanındadır ama gene de özler... doyamaz bir türlü... bazen uzun süre gelmez giden özlenir, bazen gider ama ertesi gün gene gelecektir özlenir... zaman kavramının uzunluğu ya da kısalığı önemli değildir bu gidişlerde... acı aynı acı, özlem aynı özlem, isyan aynı isyandır. ama bazen giden, kalanın bir parçasını da götürür yanında... sonra arka kalan bakarda, çok yakışmıştır kendisinden giden ve kendisini kendisinden götüren... sevdiğini anlar o zaman insan... özlemek de güzeldir oysa kavuşmanın hayaliyle yanıp tutuşurken...
