bu bayramların en önemli özelliği, dini gözükse de aslında ekonomik bayramlar olmasıdır. yani bu bayramlarda önemli olan belli kalıplaşmış alışkanlıkları yapmaktır. bu günlerde insanlar, sürekli alış veriş yaparlar ve ekonomik olarak sürece hizmet ederler. bir anda fazladan tüketim olması bir nevi bazı kapital firmaların işine gelir. ayrıca özel günler de buna en güzel örnektir. burda amaç maneviyat değildir, burda olan amaç daha fazla tüketmektir. ve çok iyi de tüketim olur. dini bayramlara ülkemizden bakalım. mesela ramazan ve kurban bayramı. gereksiz yere harcamaların olduğu bayramlardır. bunu devlet destekler çünkü, devlet zaten üst tabakadır. yani amaç zaten bu şirketlere hizmettir. ayrıca hac turizmi de güzel bir dini sektöre örnektir. yada açın televiyonu, din üzerinden yapılan ticarete bakın. yani dini reklamların çokluğu dinin kapitalist firmaların tekelinde bir maşa olduğunu da gösterir ki, aslında dine destek de burdan gelir. ayrıca orta tabakanın alt tabakaya yardımı diye bir durum merhametli görünebilir, ancak bu durum üst tabakanın işine gelir, yani orta tabaka, alt tabakaya yardım eder ve bir nevi orta tabaka azalır, alt tabaka ortalaşır. böylece üst tabaka hem alt tabakanın öfkesini dindirir, hem de orta tabakayı güçsüzleştirir. yani iyilik olsun diye alt tabakaya verilen yardım, aslında dolaylı yoldan üst tabakaya yarar. zaten dini kuralları oluşturan, hatta devleti de oluşturan bu üst tabakadır. ve bu yapılar orta ve alt tabakayı tutmak için vardır.
