karşısındakine içini dökecek ya da iltifat edecek insanın konuşmaya başlama cümlesidir.
bunu söylemek istediğim çok insan oldu ve var hâlâ hayatımda. bu entry okunmayacak biliyorum. önemsemiyorum ama yazmak istiyorum uzun uzun. her kişi için bir paragraf...
sen öyle birisin ki; iletişim kurmaktan korkuyorsun. bir şey söylüyorum üstelik seni düşünerek söylüyorum bunu. içinde bulunduğunu söylediğin o lanet durumdan kurtulmanı istiyorum. gidişin benim için üzücü olsa da sen başka türlü mutlu olmayacağın için destekliyorum gidişini. fakat hayvan olduğun için iletişim kurmuyorsun. ben tek başıma düşünüp, konuşurum ne olacak. hatta hayvanlar iletişim kurar be. sen kurmazsın. numunelik. hayır yani sana değer veriyorum ve bana bir insan olarak değer verip lûtfederek cevap bekliyorum. konuşmak istemiyorum da diyebilirsin en doğal hakkın. ama cinsin bir garip. bilemedim seni.
sen öyle birisin ki; ''hayatıma iyi ki girdin.'' diyebiliyorum. renk kattın resmen. biliyordum renk olacağını hayatımda. aferin, hep böyle kal. ama rengini hiç sabit tutma şimdi yaptığın gibi. çok güzel bir şey bu. seviyorum senin bu renkliliğini.
sen öyle birisin ki; uzakta da olsan varlığını bilmek bana iyi geliyor. ''dostum'' diyebileceğimi ve her zaman, her durumda arayabileceğimi ve senin benimle ilgilenip bana yardım edeceğini bilmek güven duygusu veriyor bana. ben de senin için öyle bir konumdayım biliyorum. iyi varsın dostum, var ol.
entrye başlarken hayatımdaki bütün içimi dökmek istediğim insanları sözlüğe kusacağım sandım. üstelik her paragraf birbirinden iğrenç insanları anlatacaktı. iki paragraf gayet olumlu oldu. diğerleri için yazmaya başlarken vazgeçtim. gerek duymadım. demek ki geçmiş acılar. öldürmeyen acı da güçlendirmiştir herhalde.
