bir kız olarak saçmalık olarak görüyorum bizlere yer verilmesini. asla da geçmem. "ay yok çok teşekkür ederim" der devam ederim. ama içten içe kötü de hissettirirler insana. düşündükleri için yani. sürekli teşekkür etme isteği geliyo kötü hissediyorum kendimi.
servise binicem hemen yol veriyolar. geçiyorum kenara "hayır" diyorum. "geç. senden sonra bineceğim ben."
staj yaptığım zamanlar yemeğe geçerken, biyerden çıkacaksak. inatlaşırlardı da bazen. geçerdim kenara bağlardım kollarımı. isterlerse geçmesinler. inatlaşırsam geçmem yani.
erkeğe hesap ödetme mantığını da saçma bulurum. neyse. doluyum bu konularda. başladım mı susamıyorum.
yine de düşünenlere tişikkirlir sipirminlir diyorum.
edit: okumadan mesaj atmayın şunu. ben yer verilmesi gerektiğini değil -verilmemesi- gerektiğini savundum. daha nasıl belirtebilirdim bilmem. okuma yazmanız vardır herhalde??
bakınız: saçmalık olarak görüyorum -bizlere yer verilmesini - ne diyeyim ki size ben daha.