Adını bile hatırlamadığım hayatımın en saçma filmi idi. Elimi tutmak için götürdü idin değil mi çakal? ilk sinema filmimizdi adını hatırlamayı ne çok isterdim beş yıldan fazla zaman önce idi affet hatırlayamıyorum sevgilim. Sadece o sinemadan dönen sohbetleri ve tam ayrılacakken o salak film barıştırdı idi bizi. Filmde 15 dk kaldı idik elimi bu kadar hızlı tutman ayıp değil miydi ? 15 dakika durup çıktı idik filmden hava güzel demiştik .. sokakta elimi tutamıyordun ki babamdan mıydı korkun uzun boylu abimden mi yoksa? Sırf el tutmak için girdiğimiz seanstan çıkıp filme eleştiri yağmuru yapmıştık . Sonra bana "ama sen o iğrenç esprilere güldün." Demiştin hatta ben o zamanlar esprinin espiri diye yazıldığını sanıyordum ne cahil ama mutlu zamanlardı...
sonra bundan bir kaç ay sonra delicesine kavga etmiştik. Beni sevmiyorsun diyor inanmıyordun evet ayrıldık biz o gün defalarca kez olan sonu bitmeyen Ayrılıkların ilkiydi işte . Sonra eve gidince nostaji olsun diye cüzdanıma koyduğum vesikalık fotoğrafının yanında buldum o sinema biletini 21. Mayıs günü gitmişiz aşkım saat 14.15 ankara'da büyülü fenere... sonra oradan çıkıp yürüdü idik iki yabancı gibi abim görür mü diye? Ah abim ! Ne iş keserdi bize! Keşke yaşasaydı gene iş kesseydi. Ama yoksun ya o sarsaydı beni kolları ile belki yokluğun daha az acıtırdı..
sonra bileti cüzdanımda taşıdım diye barıştı idik basit sebepler yetiyordu sebepsiz sevgimizi devam ettirmeye...
O gün o adını bile hatırlamadığım film sayesinde barıştık ama kendi filmimize bir son yazamadık birlikte.. sen bu filmi bitirip yeni filmi bile çekmisken ben elimde senaryo hala kendi hayalimin filminin çekilmesi için kapı kapı dolaşıyorum. Artık da yılıyorum biliyor musun? Başrol için seni düşündü idim yerine uyan yeni oyuncu bulamadım, yerin dolmuyor... sana bunları diyemeyeceğim hiçbir zaman , ama sen bu gece demiş gibi hisset bir zaman..
