hem ilk müslümanların, hem de 21. yy müslümanlarının bir çoğunun 7. yy müşrikleri kadar hoşgörülü olamamasıdır.
tabi şimdi ezberden "olur mu öyle şey? müşriklerin yaptıklarını bilmiyor musun?" denecektir. bakalım ne yapmışlar?
peygamber dini tebliğ etmeye başladıktan sonra tam 13 yıl mekke'de kaldı. 13 yılın, 3 yılı gizli, kalan 10 yılı açık tebliğ yaptı. peki peygamber bu süre zarfında nasıl bir tutum takındı? el cevap: bıkmadan usanmadan müşriklerin kendilerini, putlarını ve dinlerini kötüledi. içlerinden bazılarını isimlerini vererek cehennemlik ilan etti. bırakalım peygamberin şahsen söylediklerini, kuran'da geçen ayetlerde bile müşriklere ve onların kutsallarına olmadık hakaretler vardır. ne eşeklikleri bırakılmıştır, ne beyinsizlikleri... bunun dışında sayısız lanetler de vardır. tersini iddia edene ilgili ayetleri burada tek tek sayarım.
mekke o dönemde küçük bir kasabacıktı. herkes herkesi tanıyor, her denileni herkes duyuyor veya kısa süre sonra kulağına ulaşıyordu. yani mesele ta paris'teki birilerinin yaptığı karikatürün, kendilerini hiç tanımayan bangladeş'teki birini rahatsız etmesi gibi değildi. saydığımız tüm hakaret ve kötülemeler müşriklerin yüzlerine karşı yapılıyordu. peki müşrikler bunca hakarete karşı ne yaptılar?
onlar da müslümanlara hakaret ettiler, namaz kılarlarken dalga geçtiler, peygamberin omuzuna deve işkembesi koydular... fakat köleler haricinde hemen hemen hiç bir müslümana işkence etmediler, öldürmeye kalkmadılar. o dönemde öldürülen sadece iki müslüman vardır (yasir ve eşi sümeyye) ki ikisi de köledir. keza işkence görenler (yasir'in oğlu ammar ve bilal) de köledir. müslümanlar haddi iyice aşınca, müşrikler onlara karşı boykot uygulamaya başladılar. yani onlarla alışveriş yapmadılar, konuşmayı, görüşmeyi bıraktılar...
denebilir ki "eh, işte köle de olsalar bazı müslümanları öldürmüşler ve işkence etmişler"... günümüz değerlerine göre bu yaptıkları elbette kabul edilemez. fakat bu noktada anlaşılması gereken şudur: kölelere söz dinlemedikleri, yeni çıkan dinin etkisiyle dikbaşlılık ettikleri için işkence ediyorlardı. eğer o dini benimsemeyi ve hatta kendi dinlerine hakaret edilmesini birini öldürmek için yeterli neden olarak görseler köleler dışındaki müslümanları da öldürmeye çalışırlardı.
yine denebilir ki "peki hicret'ten hemen önce peygamberimizi öldürmeye kalkmadılar mı?" açıkçası ben o hikayeye kuşkuyla bakıyorum. zira peygamberin medine'den bazı kişilerle önceden anlaştığı biliniyor. belki hiç de öyle bir durum yoktu; zaten medine'ye gidecekti. fakat diyelim ki gerçekten öldürmeyi düşündüler... tam 13 yıl sonra!... ne diyeyim? şimdiki müslümanlara göre iyi sabrettikleri kesindir.
şimdi geldik zurnanın zırt dediği noktaya: onca kötülenen 7. yy müşrikleri her gün yüzlerine karşı kendilerine ve dinlerine hakaret edenlere tam 13 yıl sabrettiklerine göre, 21. yy müslümanları ta fransa'da birilerinin yaptıklarına neden bu kadar tahammülsüz?
bir de şunu düşünün: ya birisi peygamberlik iddiasıyla çıksa ve küçük bir müslüman kasabasında tam 13 yıl boyunca müslümanlarla ve dinleriyle uğraşsa ne olurdu? daha ilk gün öldürüleceğini hepimiz biliyoruz değil mi? öyleyse islam nasıl hoşgörü dini oluyor da müşrikler hoşgörüsüz zalimler oluyorlar?
tabi denecektir ki "efendim müşrikler daha ilk günden peygamberimizi öldürmek istediler. ama kan davası başlayacağı için yapmadılar"... iyi ya!.. sonuçta yapmamışlar. siz neden malum eylemleri yapıp, dünyanın nefretini islam'ın üstüne çekenleri hoş görüyorsunuz? keza müşriklerin ilk günden peygamberi öldürmeyi istediklerine dair hiçbir rivayet veya delil yoktur. evet, kan davası istemiyorlardı ama zorunda kaldıklarında (müslümanlar kervanlarının önünü kesmek için bedr'e geldiklerinde) kendi oğullarına ve akrabalarına karşı bile savaştılar.
işin aslı şudur: müşrikler birinin başka bir inançta olmasını ve hatta kendi dinlerine hakaret etmesini o kişiyi öldürmek için yeterli sebep olarak görmüyorlardı. ne zaman ki müslümanlar mallarına saldırmaya kalktılar, müşrikler o zaman savaşmaya başladılar. aslında söz konusu hoşgörü paganların hemen hemen hepsinde mevcuttur. tek tanrıya inananların hali ise malum... neyse ki hıristiyanlar ve yahudiler akıllandılar ama müslümanların bir çoğu hala ortaçağda devam ediyor...
