Charlie hebdo saldırısı ile ivmesi hız kazanan islam korkusu.
tutkulu ve çok bağlı olmasam da -ülkedeki çoğu kişi gibi- Müslümanım. ancak ben elin libyalı, arap kekosuyla aynı kefeye konup yargılanmaktan yıldım. her fırsatta hoşgörü dini deyip ateşli savunucuları olan siyasetçilerin sure ismiyle bakara makara diye alay etmelerinden ve riyakarlıklarından bıktım. ben yüksek lisans yapmış kültürlü bir fransızın sen aslında normalde burka giyiyorsun ama facebook hesabına kafan açık fotoğraflar koymuşsun, ülkende aslında örtünüyorsun değil mi diye beni kalıplaştırmasından bıktım. zaten kötü bir algı yaratılmaya çalışılan islam üzerinden insanların değerlendirilmesinden bıktım. alakamız olmayan insanlarla din kardeşliği gibi saçma sapan bir düşünce altında gruplaşmak neyin kafası allah aşkına? nereden kardeşim oluyormuş benim? Ortadoğu'da bir savaş çıksa en ufak fırsatta ümüğümüzü sıkmaya çalışacak olan insanlar benim nerden kardeşim oluyor? biz böyle saçma sapan savunmalar yaparsak, ama bir kişinin yaptığı şeyi herkese mal etmeyelim yeaaaaa diye gevrek gevrek yorum yaparsak bu fobi daha da büyür, artık o Avrupalıların inanç serbestliği ya da herkese saygı gösterme hedesi de yerle bir olur. bunu fransadaki olayı protesto etmek için Almanya'da nazi bayraklarının çıkmasından, cami yakınlarında patlayan ses bombalarından anlayabiliriz.
