öncelikle şunu söylemek isterim ki hiçbir şey bir insanı öldürmeyi meşru kılmaz, kılmamalıdır.
bu bilinmeli, ki ölen 12 insan var ortada ve olayı 2 tane baldırıçıplak yapmadı.
ammavelakin,
ya ifade özgürlüğünden bizim anladığımızla en azından fransa'nın anladığı çok ayrı bir şey, ya da merhum çizerleri biraz problemli.
derginin kapaklarını incelemek bana kaba taslak bir fikir verdi.
fransızcam açıkçası pek yetmedi anlamlandırmama, biraz yardım aldım.
bir kere bu herifler islam düşmanı diyen herkes çok önemli bir noktayı atlıyorlar.
bu adamlar bütün dinleri hedef almışlar. yani bizimkiler kadar, kimi noktalarda 2 katı kadar hristiyanlara giydiriyorlar.
ki mizah duygusu olan bir insan olarak da mizahtan anladıkları şeyi rahatsız edici buldum, belki kara mizah denebilir. ki ilgisi yok ama hafif andırıyor.
kesinlikle beğenmedim. yani sayın cumhurbaşkanının hakkında başbakanlığı döneminde çizilip isyan ettiği karikatürler yanında cem yılmaz esprisi gibi kalmış.
(ki çoğu zaten komikti ama emsal gösterilebilir diye konuşuyoruz)
ancak bu adamlarda bir şey var. ifade özgürlüğü falan değil bu. kekremsi bir tat, nefret, dinlere ve otoriteye karşı bir yokediş duygusu.
yani adamlar bu mesafeden ölü halleriyle bunu hissettirebiliyorsa harbiden başarılı sanatçılarmış. buna saygı duyuyorum.
ama çok ölçüsüzler.
yani emin olun ki bu arkadaşları bir hristiyan veya bir yahudi öldürmemişse bu bir harbiden demokrat ve terör karşıtı olmalarındandır, ikincisi de bu tip siktirboktan işlerin mecburen müslümanlara kitlenmesidir batı toplumu tarafından.
bunun sebepleri var tabi ama konuyu bu kadar uzatmak istemiyorum.
mizah anlayışları her şeyden önce komik olmayan, toplumla ilişkileri uygarca ve nezaket sınırları içinde olmayan ama bütün küstahlığına karşın paris'i sokağa dökebilmiş ve fransa'nın sahip çıktığı dergi.
belki de ileri toplum olmanın mecburen gereği tahammülü en üst seviyede tutmaktır.
ki manevi hassasiyeti zayıf ötesi bir insan da olsanız okurken haksızlık diyebileceğiniz ayarda bir tarzları varmış.
onlardan pek hoşlanamasam da bunca tehdite ve farkındalığa rağmen böyle ölmelerinin büyük bir kahramanlık örneği olduğunu düşünüyorum. delikanlı adamlarmış o açıdan.
