ya geliyor bir de yatağımın dibine örüyor ağı, sabahları günaydın dan geceleri iyi gecelere kadar görüyorum namussuzu, ya görseniz bir de nasıl çekiniyor anlatamam böyle dibe dibe kaçıyor, gözlerini devirip belertip bana bakıyor diyorum oğlum gel bak ikimize de yer var yok, illa köşelerde sürüncekmiş, yemek veriyorum istemiyor , arada bakıyorum benim görmediği düşünerek pizza cips kırıntılarını hunlarca yiyor kazara göz göze gelsek bir hafta ortalıktan kayboluyor, hayır bu çocuk niye böyle hiç bilmiyorum,
psikolojik destek alması şart oldu çünkü.
