1.
yalan söyleyen kemalisttir.
her tartışmada islam dininin peygamberiyle kıyaslarlar bazen tanrıyla kıyaslarla atalarını ancak klişe bir cümle olarak biz atatürk'e tapmıyoruz derler. eski kemalistler sizden utanırdı. bakın eski kemalistlerin eserlerine de feyz alın biraz gözü dönmüşler.
(bkz: atatürk ezanı )
Atatürk ekber!
Atatürk ekber!
Ancak O var Atatürk!
Evliya odur,
peygamber odur,
sanatkâr Atatürk.
Talihe hâkim,
zekâya önder,
doğma serdar Atatürk.
Bunları geçti insan büyüğü:
Kendi kadar Atatürk!
Atatürk ekber!
Atatürk ekber.
Bizde O var. Atatürk!
Ne evliya, ne de peygamber..
Halkına yar Atatürk!
(bkz: atatürk mevlidi )
Hak Teala çün yarattı Türkü ilk
Dedi, Üç kıta da olsun ona mülk.
Mustafa nurunu alnına koydu,
Bil! Kemalin nurudur, ol nur! dedi.
Geçti böyle nice ay, nice sene,
Vakt erişti bin sekiz yüz seksene
Ger dilesiz, bulasız oddan necat,
Mustafa-yı ba-Kemale essalat!
Ol Zübeyde, Mustafânın ânesi
Ol sedeften doğdu ol dürdânesi!
Gün gelip oldu Rızâdan hâmile
Vakt erişti hafta ve eyyâm ile.
Geçti böyle, nice ay nice sene
Vakt erişti bin sekiz yüz seksene.
Merhaba ey baş halâskâr merhaba
Merhaba ey ulu serdâr merhaba!
(bkz: faruk nafiz çamlıbel )
Yürüyor, kalbimizin durduğu bir yolda değil
Kanlı bir göz yaşı nehrinde muazzam tabutun
Ey ilâhın yüce dâvetlisi, göklerden eğil
Göreceksin duruyor kalbimizin üstünde putun!
Diğer bir şair Halil Bedii Yönetken ise Atatürk'e olan bakış açısını böyle aktarmış:
Tanrı gibi görünüyor her yerde
Topraklarda, denizlerde, göklerde
Gönül tapar, kendisinden geçer de
Hangi yana göz bakarsa: Atatürk
(bkz: kemalettin kamu )
ne mucize ne efsun
ne örümcek ne yosun
çankaya yeter bize
kabe arab'ın olsun bize çankaya yeter