işin kötü yanlarından bir tanesi de neleri atlattığımı anlatacak kimsemin olmaması.
evet eski öğretmenlerim, arkadaşlarım, müdürlerim ailem ve bu duruma gelmemin,gelmemizin diğer sorumluları ayrıyeten yanlış tercihten dolayı meslek lisesine gönderin diyen eşin dostun amına koyim.bildiğiniz sıçtınız lan hayatıma.nasılda debeleniyorum şimdi bir bilseniz ve daha kötüsü bu sadece benim sorunum değil, diğer meslek liselerine gidenler içinde geçerli. değiştirin şu amına koduğumun zihniyeti.kimse aptal veya gerizekalı değildir onlara beyinlerini ilgi alanlarına yoğunlaştırması gerektiği öğretin artık.bir yerde harikalar yaratacak insan, alakasız yerlerde yok oluyor. siz aileler kök sorun sizsiniz amk. yok olmayın etraflarından, yalnız bırakmayın bırakınca neler olduğunu kendimden örnek vererek biraz açıklamaya çalışmak istiyorum.
ilk okula yazıldım ve herşey süper herşey çok iyi diye düşünmeye başlamıştım ki ama ne göreyim dayak var. tamam az çok biliyoruz ne olduğunu dayağın ama bunu okulda allahın her günü farklı farklı kişiler üstünde görmeye başlıyorsun ve bıraktığı izleri.ha bide herkes sever ilkokulda, bende sevdim bi kızı amk. bir gün bunu dile getireyim dedim ama reelde cesaret edemediğim için evlerini aradım (bir ödev vesilesiyle birbirimize vermiştik numaraları) ve telefonu kimin açtığını umursamadan ''seni seviyorum ayşenurr'' dedim. telefonda annesinin sesini duyunca aha sıçtık dedim çok kötü bir şey yaptığımı düşündüm
herneyse
annesi ismimi sordu ve bende çok korktuğumdan dolayı söyledim.ertesi gün okula gittiğimde sevdiceğim sırf onu sevdiğimi söylediğim için ağlarken annesi ve öğretmenim adeta pusu kurmuşcasına beni tokatla karşıladılar, çok kötü oldum o gün sözlük anlatamam.olay evime aksetti ama evde bir ablam var ve başka kimse yok.anne çalışıyor, baba şehir dışında çalışıyor. ablamda olayın verdiği utançla bana patlıyor filan.
derken 3. sınıfa geçiyorum ve kendimi basket takımında buluyorum.takımda tek küçük benim diğerleri orta okulda amk.
bir anda okulda ilgi odağı oluyorum. sikmişim ayşenuru bütün 3 ler 4 ler 5 ler peşimde. hatta tenefüslerde orta sınıftan
ablalar merak edip beni görmeye geliyo ne kadar tatlısın lan sen pezevenk gel bi çükünü öpeyim filan diyo.derken biz
şampiyonluklar felan yaşıyoruz.bu arada ana baba hala çalışıyo basketçi olduğumdan haberleri yok neyse siktir et ilk
okul bitiyo bi şekilde
orta okulda farklı spor dallarında takımlara giriyorum kendime adeta lisans koleksiyonu yapıyorum amk.yakışıklı olmaya başlıyorum.okulu geçtim çevre okullar tanıyo amk beni çünkü her yere maça gidiyoruz.bildiğin fame oluyorum amk
facebook twitter vs. daha piyasada yok tabi.artısında kötü şeylerde getiriyo bu popilerlik.her gün okul çıkışında beni dövmek için bekleyen gruplar oluyor.bazen dayak yiyorum bazen kaçıyorum. bu arada ana baba hala çalışıyo bunlardan haberleri yok. anlatamıyorum bende nedendir bilinmez belki meşgul etmemek için belki o samimiyeti göremediğim için.
derslerimde iyi bu arada.en iyi sınıflardan birindeyim. oks den iyi sayılabilecek bir puan alıyorum.tercihler felan
yapılması gerekiyor.ailemde bana olan ilgisizliğini tatil ile kapatmaya çalışıyor,tatile gönderiyor.1 hafta sonra
gelicem tercih yapmam gerekiyor diyorum, senin gelmene gerek yok biz hallederiz diyolar. iyi peki o zaman mococoya
devam diyorum ne bilim uçuk yerler yazacaklarını amk.tutmuyor hiç bir yer. baba olmadığından etrafta anne ile koştur koştur yazılacak okul arıyoruz.Allah kimseye annesinin çaresizliğini göstermesin. bi yer bulamıyoruz ve sonunda meslek lisesi önünde buluyorum kendimi.
işte hayatımın sikilme bölümüne giriş yapıyorum
daha girişte bıyıklı kızlar ''ben okumayacağaam !! ben okumayacağaam !'' diyerek annesiyle bağrışa çağrışa okula giriyolar,kimisinin saçından filan tutup okula sürüklüyolar. annem de bunları görüyor yutkunuyor gözlerime bakıyor seni buraya yazdırmak büyük hata olur demiyor tabi ki, bende hiç farkında değilim bana burada neler olabileceğinden.
binaya girdikten sonra bir sıra dikkatimizi çekiyor ama türk usulü bir sıra. bu ne amk kavga felan mı var diyorum. kayıt sürüsü pardon sırası olduğunu öğreniyoruz ve bizde giriyoruz o sürüye pardon sıraya.odaya yaklaştıkça çirkin sözler duymaya başlıyorum ''bu çocuğu yazacaksın bu okula yoksa yakarım okuluda senide'' gibisinden. amacım kötülemek değil onlarda çocuklarının istikbali peşinde ama olmuyorsa zorlamamak lazım bazı şeyleri.adamın yüzü yok okumaya daha buraya getiriyorsun herneyse kayıt oluyorum bi şekilde, okul başlıyor ve çarpıcı gerçekler:
lise 1=sigara
lise 2=sigara alkol,esrar,bali,
lise 3=sigara alkol
lise 4=sigara
bunlar olurken yanındaki karakteristik özelliklerde değişiyor tabi,bu değişimler;
beynin miskinleşmesi,edepsizliğin yobazlığın artması vs.
hocalarda uğraşmak istemedikleri için dersini bile anlatmadan sınıftan gidiyor, gitmediği zaman sınıf gidiyor.
kimsenin ders sikinde değil zaten.okulda sigara içmeler, hocalara baş kaldırmalar, çıkışta toplu kavgalar.
yönetim zaten çoban moduna çoktan girmiş.bazı şeyler engellenemiyor.
anne baba bu sefer emekli, artık daha çok görüyorum ama hayatının hiç bir evresini paylaşmadığın insanlarla bunları nasıl paylaşacaksın ?
değişmedim sanmayın
artık ülkenin en prestijli üniversitelerinden birinde mimarlık okuyorum demek isterdim ama 2 yıllık makine okuyorum ama olsun yaşasın dgs.
çok şükür artık sigara bile yok hayatımda
hayat devam ediyor, çabalamak lazım, dünyada görmek istediğin değişimin bir parçası olmak lazım.
