genelde damak tadının savunmasını yapan insanların, hareketleri ve konuşmalarıdır. örneğin;
+ şeker?
- ben çaya şeker atmıyorum.
+ hiç mi atmıyorsun?
- evet, hiç atmıyorum.
+ nasıl içiyorsun öyle?
- çayın tadı şekersiz daha iyi.
+ acıdır o şimdi.
- şekerli çayın da şerbetten farkı yok.
+ peki, afiyet olsun.
+ şekerden mi tasarruf ediyorsun?
- hayır, alışkanlık.
+ şekersiz içilir mi canım, at sen at korkma batmazsınız.
- yok, sağ olun.
+ e siz ailece şeker kullanmıyorsunuz.
- hayır, babam şekerli içiyor.
+ bende şekersiz içemem baban da benim gibi ağzının tadını biliyormuş.
- ...
+ şeker kilo yapıyor diye mi çayına şeker atmıyorsun?
- şekerin kilo aldırdığı doğru ama ben o yüzden bırakmadım şekeri.
+ bende atmasam kilo verir miyim ki?
- olabilir neden olmasın.
+ belimden mi gider yoksa basenlerimden mi?
- kiloyu o kadar da şeyapma ya.
+ kilo vermem mi yani? o zaman şeker kilo aldırmıyor. seninde canın baklava istiyor muydu?
- baklava?
+ nasılsa çayı şekersiz içiyorsun. ağzımız tatlansın.
- haha. olur.
+ kaç yıldır şeker kullanmıyorsun?
- 5 sene kadar oldu.
+ tatlıda mı yemiyorsun?
- tatlıyı çok severim sadece içtiğim çay şekersiz.
+ hmm...
