Benim hissettiğim bu.
Direk net.
Sanırım bu yaz evleneceğim. Çok korkuyorum olum lan.
Sevgililiğe benzemiyor bu iş. Valla benzemiyor.
Şimdi ayrı bir eve çıkacaksın. Maaşını 2 kişi için bölüştüreceksin. Ne bileyim her sabah kalktığında onun yüzünü göreceksin, aynı evde yaşayacaksınız.
Düşünsene. Feminist malları siktir edersen şöyle bir gerçek var ki, evlenince sorumluluğu erkek üstlenir. Kadınlar vıyaklamasın şimdi. Hepiniz içinizde bir yerlerde güvenecek birini arıyorsunuz. Gerçekten öyledir. Ben babamdan böyle gördüm lan.
Bizim için baba bir duvardı, yaslandığımız bir çınardı. Çocukken öyle büyütürdüm ki gözümde. Tüm dünya yıkılsa o orada kalacak da beni koruyacak gibi.
Olum birilerinin bana karşı bu düşünceleri çok korkutuyor beni. Ben bunları yapamam çünkü. Rahmetli babam gibi olamam lan. Bir kadını koruyamam. Ben daha odasını düzenli tutamayan adamım lan, nasıl bir eve çıkacağım.
Nasıl çocuk sahibi olacağım amk. Düşünsene senin kanından biri geliyor dünyaya, onu nasıl büyüteceğim. Nasıl koruyacağım. Bana baba diyecek. Düşünsene ya bir tane hücrecik mitoz bölünmeyle büyüyor büyüyor konuşmayı öğrenip sana baba diyor. Tövbe bismillah.
Peki daha gözlerine bakmaya kıyamadığım o kadına nasıl dokunacağım ben. Daha önce ne yazık ki bir çok kadınla yaptım bu işi, allah affetsin ama sevdiğin kadın bu. Daha elini tutunca tuhaf hissettiğin kadın..
Peki ya hayal kırıklığına uğratırsam ne olacak ? Ya mutsuz edersem onları ? Ya benim yüzünden bir damla bile gözyaşı dökerlerse, ben buna nasıl dayanırım ?
Ulan ben nasıl evleneceğim olum ya. Bir kadına nasıl soyadımı vereceğim. Nasıl çocuklarımın aslan babam dediği biri olacağım ben.
Daha dün sokakta oynuyordum ben.
Gerçekten kendimi hiç mi hiç hazır hissetmiyorum ve gerçekten korkuyorum.
