mason demek kelime manasıyla duvarcı ustası, taş ustası demektir.
Hürmasonluk ise eski zaman duvarcı ustalarının ekolünün modern halidir ve klasik duvarcılık (bkz: operatif masonluk) bir çok anlamda bizim ahilik kurumunu andıran bir mesleki-ahlaki okuldur.
Bu ahlaki okulun temeli daha ziyade hristiyanlık öğretileridir, aslında bildiğin hristiyandır bunlar hatta daha ziyade katedral yapımıyla uğraşırlarmış zamanında.
neyse, gel zaman git zaman operatif duvarcılar azalmıştır sayıca, sosyeteden, asillerden ve akademyadan isteyen kişiler de duvarcı olmuşlardır.
Bu şahıslar gerçek anlamda duvarcı değildirler, (bkz: spekülatif masonluk) ancak mason öğretilerinden yararlanarak kendilerini daha iyi birey yapmaya çalışmışlardır.
Masonluk belli bir inancı savunmaz, hepsine saygı gösterir, hepsini kabul eder.
Seküler bir ahlak ve kendini geliştirme okuludur. Allah'a ve ruhun ölümsüzlüğüne inanmayan kişi mason olamaz.
Bazı masonik camiada yalnızca hristiyanlar üye olabilir, örneğin isveç masonluğu böyledir. Yahudi ve müslümanı kabul etmez bunlar.
Nerede kaldı o zaman masonluğun yahudiliği?
masonlukta sadece kabalanın etkisinin olduğu iddiası doğru değildir.
masonluk üzerindeki esas etkiyi hermes ve hermetizmde aramak gerekir (ve tabii ki hristiyanlık tasavvufu olan gnoz'da).
inisiyatik ve ezoterik bir şekilde insanları ateşlemeye, ölmeden önce öldürmeye çalışan bir bilgi-hikmet-gelişim yoludur.
kendine ait bir dogması yoktur, düşünerek ve okuyarak ve hatta tartışarak olgunlaşmaya davet eder.
insan-ı kamil olmak masonlukta önemli bir hedeftir, mason kelimesi de bu kamil insanı karşılar.
dolayısıyla diğer insanlardan üstün olan mason derneğine kayıtlı olan mason değildir, gerçekten mason olabilendir.
gerçekten "mason" olabilmek ise ancak ölerek hakikate gözü açmakla mümkündür.
masonluk "iyi yaşamanaın ve iyi ölmenin sanatıdır" demiş bir yazar*, harika bir tespit!
masonluka ait hiç bir sır yoktur, masonluk kendisine ait bir üstünlük vehmetmez;
kemalat ve iyilik tekelini kendine vermez, asla böyle bir iddiası da olmamıştır.
bilakis masonluğun bireysel bir yolculuk olduğu bilinmelidir.
isteyen, çalışan ve felsefeye kemalata inanan kişi için masonluk iyi bir ekol olabilir.
ama her mason sıfatını almış kişi iyi veya kamil olamayacaktır.
hatta uğraşan didinen, vatana-ailesine-şahsına ve de insanlığa faydalı işler yapmaya kasan masonlar bireysel olarak kendilerini hiç beğenmezler de!
masonluğun sırrı-mırrı yoktur; tanışma metodları ve bazı kelimeler hariç.
onun dışında tüm üyeleri dernek üyesi olduğundan devlet tarafından bilinir.
masonlar kendilerine kardeş derler ama kardeşlerin haklarını savundukları gibi dernek-dışı kişilerin de haklarını savunacaklarına dair yemin ederler, Kur'an'a basarak! Din ve siyaset konuşmazlar localarında, kimse kırılmasın diye.
Amaçları kardeşçe buluşmak ve ham olan taşlarını yontarak insan olma yolunda adım atmaktır. Gerisi hikayedir.
komplo teorisine gerek yok, komplo terorilerinin bir faydası da yok.
masonlukta düzenli ve düzensiz masonlar vardır.
düzenli masonlar dünya çapında tanınan, diğer mason localarıyla eşitilişkiler kuran localara denir.
Örneğin Türk masonusunuz, Kanada'ya gittiniz 2 yıllığına; eğer düzenli birlocadan iseniz sıkıntı çekmeden oradaki toplantılara katılırsınız.
Ama düzensiz yani klandesten iseniz olmaz.
Türk masonluğu düzenli bir masonluktur, aksine görüşler doğru değildir, en azından HKEMBL için.
1965 tarihli birkonsekrasyon töreniyle uluslararası tanınırlığını upgrade etmiştir, Türk masonluğu.
1909 tarihlikurulumda yer alan Resne locasının sıhhatli berati nedeniyle hem de!
Fransa'da birden fazla büyükloca vardır, bunlardan Grand Orient nisbeten daha liberal bir masonluktur; bunlar ateistleri de masonluğa kabul ederler, locada siyaset ve din konuşular.
GLNF ise diğer büyük locadır ve yaklaşımı HKEMBL ile aynıdır.
masonluk iyi bir şey değildir zaten, iyi kötüolmaya ehil değildir.
sadece bir eğitim yoludur, insanda ölümün kaçınılmazlığını hatırlatarak "iyi işler yap ulan" "insanlara faydalı ol hafız" "ölmeden öl, ananla değil anınla hatırlan lebraam" şeklinde özetlenecek etkileri olan bir inisiyatik-ezoterik bir ekoldür.
mesleki ahlaktan, komşuluğa ve vatanperverliğe kadar çeşitli sosyal faydaları olması beklenenn bir ekoldür, o kadar.
hiç bir gizlisi saklısı yoktur; hiç bir komplonun peşinde değildir, olamaz da zaten.
Çünkü siyaset ile ilgilenmez, hele Türkiye'de zayıflayan bir kurumdur masonluk.
Batıni bir tekemmül okuludur, o kadar.
Anti-masonik yayınlarda masonlara dünya yönetmek gibi güçler atfedilir, bunlar ipe sapa gelmez geyiklerdir.
Hele de panoptikon olmuş ulus-devletler zamanında dünyayı Rotshildlerin, masonların, Illuminati'nin yönettiğini düşünmek safdillik olarak nitelendirilmelidir.
masonluk diye bir şey de yoktur aslında.
örneğin masonluğa tekris ile girersiniz.
ama bu duygu-yoğun ve alabildiğine bireysel bir tecrübedir.
yani, herkesin namaz kılmasını düşünün.
belki aramızda ne adamlar var, adam tekbir alınca direkt kabe'nin karşısında, kimi de benim gibi ödeyeceği faturayı düşünüyor veya daha kötüsü amirine yalakalık olsun diye kılan olabilir (haza münafık,afedersiniz).
masonluğa giriş de böyledir aslında.
kimi sırf mason oldum ulenn havası için bunu yaşar; kimi "vay arkadaş, ölmeden önce ölelim; nefsi bir sigaya çekelim" der.
masonluk yoktur; iyisi ve kötüsü ile masonlar vardır, işin aslı budur.
bu nedenle masonluk iyidir kötüdür diyemeyiz, özcü (=essentialist) tanımlamalarda bulunamayız.
kimisi çok iyidir, bir de üzerine masondur; bunları görsek sadece "masonluk süpermiş panpa" deriz.
ama nasipsizler de vardır.
tıpkı islamiyet'ten ve hatta namazdan nasipsiz olanların olması gibi.
Mevlana da müslümandı, IŞiD de müslüman.
dolayısıyla masonluk yoldur yürüyene.
hikmet isteyene açılan bir küçük fırsattır, bu kadar.
