yaklaşık iki yıldır facebooku bırakmış biri olarak sırf karizma olmak için kullanmadığım aklımın ucuna bile gelmemiştir.hatta kullanmadığım için asosyal yaftası bile yemiş olabilirim.Malesef insanlar(ben dahil) her şeyin bokunu çıkarmada üstümüze yoktur.Her gittiği yerde check-in yapan,mutsuzken mutlu görünmeye çalışan,her boka yorum yapan akraba ve arkadaş,altta kalmamak için aklına gelebilecek her türlü yorumu yapabilecek tipler,fotomu ve durumumu neden beğenmedin tripleri.o kadar çok ünlü sözleri paylaşılıyordu ve okuyordum ki mesela eskiden canım cicimli konuşmalarım aforizmaya dönüşmüştü.Sürekli öğüt verici cümleler kullanmaya başlamıştım ve kendimi tanıyamaz olmuştum.Espiri yaptığımda acaba bu espiri daha önceden yapılmış mı?durumuna yorum yaptığım arkadaşın bana karşı tavırları değişmiş mi? gibi şizofrenik hedeler içindeydim.En önemlisi insanların gizemlil kalmadığını düşündüğümden ve onlara karşı soğuduğumı hissetmemden mütevellit facebooku kapattım ve çok iyi bir karar verdiğimi düşünüyorum ve pişman değilim.aklınızdan şöyle bişey geçebilir ey sevgili sözlük yazarları!insan hiç mi özlemez ve merak etmez arkadaşlarının fotoğraflarını ya da ne yaptıklarını doğal olarak.Çok nadir de olsa arkadaşlarla bir araya gelince onların facebooklarından diğerlerinin durum ve fotoğraflarına bakıyorum ya da telefonda ya da dışarda onlarla görüşüyorum.
