birçok insan alay eder, dalga geçer, hor görür, cahil der, ya başbakandan,fethullah gülen den ya da ailesinden
öğreniyorlar der.bilmezler ki içten gelen bir şey olduğunu çünkü hiç hissetmemişlerdir yazık onlara.
benim merakım, ilgim çocukluktan başlamıştı.uhrevi rüyalar görürdüm hep anlam veremezdim gider babama sorardım babam da sonradan değişen hakla sonradan tanışan biri olduğu için çok araştırmış bu konularda da benim için bilge olmuştur hep, bu yüzden de beni rahatlatacak şekilde cevaplardı sorularımı.
sanılanın aksine baskıcı değil dindar insanlar babam istemediğim şeyler için zorlamazdı beni.camiye gitmezdim sorgulamazdı dayatmazdı git diye onun yerine ben kendim öğrendim her şeyi kimsenin itelemesi olmadan çünkü derin aşk duyuyordum allah'a karşı nasıl öğrenmem. her yeni şey yeni bir heyecan demekti benim için.
sanılanın aksine cahil insanlar değiliz biz.bir şeye körü körüne de inanmayız bizim kadar okudunuz mu hiç işinize gelince açıp baktığınız belli sureler değil baştan sona okudunuz mu hiç? gerçekten hissederek? ya da mealini kaç kez okudunuz soruyorum sizlere? biz ise okuyoruz hem de çok unutuyoruz sayısını.gerçekten hissediyoruz istiyoruz çünkü duyduğumuz sevgi istiyor aslında.ben üzülüyorum sizin için bu sevgiyi henüz tatmadığınız için umarım en kısa zamanda siz de tanışırsınız bu mükemmel sevgiyle ama arkadaşlar aklım tek bir şeyi almıyor ben sizin için üzülürken sırf ben allah'ı seviyorum diye nasıl sizin düşmanınız oluyorum?allah'ı sevmek ne zaman suç oldu ki?bu kininiz öfkeniz niye? yazık yine üzülüyorum ama bu sefer kendime...
