bir redlog şiiridir.
Efsane değil gerçek , adı ' Çanakkale'..
Saldırıyordu düşman.. Vardı parası , topuyla tüfeğiyle.
Karşı koyuyordu yaşlısı genci, elinde kazması küreğiyle.
Geliyordu akın akın , Elizabeth'i Quinn'i.
Bre Seyit nasıl kaldırdın o koskoca mermiyi ?
Şaşkındı ingiliz , bu nasıl bi direniş
Çanakkale Geçilmez ! diye bağırıyorlardı , boşa değildi bu serzeniş.
Kaldı mı ki kanın değmediği toprak parçası ?
Tüyleri diken diken ediyor hala 'Çanakkale Şarkısı'..
Sen .. Bir kere gittin mi şehitlerimizi anmaya Çanakkale'ye.
Onlar senin için ölüme gitmişti , koşa koşa cepheye.
Ülkemin her yerinde olduğu gibi Orda da kahramanlar yatıyor.
Şaşırdı gavur , Çanakkale tarih yazıyor..
14-15 yaşında çocuklar gidiyor maksat vatarn kurtulsun
Ölüm haberi geliyor nineme ağzıdnan çıkan ' Vatan Sağolsun..
Yaşayandan çok ölü var , kan götürüyor siperleri
Görevini yerine getirmenin mutluluğuyla parlıyordu gözleri..
Gözü korktu düşmanın.. işte bunlar Türkün neferi
Altınla değil kanla yazıldı 'Çanakkale Zaferi..
