sevgili halkla ilişkiler hocamızın ben sınıfıa girdikten sonra kapıyı bile tıklatmayın izin istemeyin demesi üzerine biz 3 (üç) arkadaşın saat beş buçuktaki derse yetişmek için koşması,fakülteden içeri girdiğimiz anda üçümüzünde bir kumaş pantolon paçasının sınıfımızın kapısından içeriye daldığını görmemizle*maratona geçmemiz,benim sınıftan içeri kürsünün önüne kadar kayarak girip durmam*,arkamdakilerinde aynı anda arka arkaya kayarak bana ve benden öncekine girmesiyle sonuçlanan bir komedi oluşturmuştur.ben nası hala düşmeden bu kadar kaydım sorusu,hala çanağım kırılmadı içerde ve güvendeyim cevabı yüzümde çeşitli şekiller oluşturmuş sanırım.hem olana hem de bizim kısa süreli paniğimize hayatta kalma çabamıza ıkına ıkına gülen bir sınıf hıyarları topluluğu bir yana hocanın dönüpte bak yaaauuw nası bir etki bırakmışım vay anasını demesi biz üç mağduru dumurdan dumura sürüklemiştir.bir de kalkıp beş dakka kadar erken girmişim demesiyle adete buharlaşmış tavanla bir bütün olmuştuk efeeenim..
