Şinasi, şair evlenmesi adlı tiyatrosunu yazarken karakterler ve isimleri arasında bir bağın olması gerektiğini düşünmüştür. öylece saf, masum karakterde olan kişiye süslü, gösterişli anlamındaki ziba'yı ve papağan anlamındaki dudu'yu uygun görmüştür.
