--spoiler--
''bunca yıl uğraş, didin, çalış çabala...
ola ola bir karikatürcü parçası ol!
ben, karikatürcü ve yazıcı olacak adam mıydım?
beni ne doktorlar mühendisler istedi.
(tabii hanım doktor ve mühendisler)
ama kısmet değilmiş. ben artık karikatürcü olmak istemiyorum.
ben, başka bir şey olmak istiyorum.
ama ne olmak istiyorum, işte sorun bu!
bir süre kovboy olmayı düşündüm,
ama yaşlandıkça ateşli silahlardan nefret etmeye başlamıştım.
hem apartmanın 6. katına bir at çıkarmak zor olabilirdi.
atsız kovboy olunamayacağına göre, kovboyluktan vazgeçtim.
bir ara aklıma padişah olmak geldi. hatta resimlerden gördüğüm
padişah kıyafetlerinin bir kısmını da diktirdim.
ama bu sıcaklarda kürkle dolaşmak zorunda kalınca,
padişahlığın zor bir meslek olduğuna karar verdim.
ayıptır söylemesi, bir ara şarkıcı olmayı düşünmedim de değil...
artık tarzan olmaktan başka çarem kalmamıştı.
çıkan 4 orman yangınında 12 tarzan hayata veda etmiş.
ayrıca 4 tarzan da piknik yapan magandaların kurşunuyla can vermişti.
bu nedenle 16 yeni tarzan kadrosu açılmış
ama 16 kişilik kadroya 1600 tarzan adayı başvurmuştu.
sonunda, orman bakanlığı sınav yapmak zorunda kaldı.
uygulamalı sınavda bir tarzan olarak bağırırken öksürmemi,
haşmetli göbeğimi ve altındaki çırpı gibi bacaklarımı beğenmediler.
ama benden daha beterleri sınavı kazandı.
çünkü onların elinde milletvekillerinin, bakanların tavsiye kartları vardı.
şimdi bütün tarzanlık umutlarımı yitirmiş olarak
karikatürler çizip, bu yazıları yazıyorum...''
--spoiler--