en son kız arkadaşımla gezerken aramızda geçen diyalog bu hisleri yaratmıştı bende ama çaktırmadım
+ ben
- sevgili
-hayatım gel şuraya girelim güzel şeyler var burada
+yorulmadın mı sabahtan beri geziyoruz
-aa aşkım sana şu kupayı alayımmı
+yok canım valla gerek yok benim var zaten
-hangi rengi hoşuna gitti söyle lütfen içimden geldi
+peki o zaman maviyi alabilirsin (hafif bir tebessüm ile)
-ama yok ya sen kırarsın şimdi bunu
+haklısın kırarım (iç sesim : ulan mal siktimin salağı kalbimi kırdın bardak kırılsa ne olur)
-gel hadi şakaydı alalım
+yok cidden kırarım hadi çıkalım buradan.
edit: ulan baktım da baya çaktırmışım artık nasıl kırıldıysam.
