"mutluluğun sırrını ayakları çıplak sokak çocuklarında arayın" der ünlü bir sözlük yazarı.
Fakirlik 2 türlü olur. Zenginin fakir olması hayırsız evlat. Fakirin fakir olması kuru inattır.
Belgesellerde görürsünüz afrika da ki çıplak çocukları ne kadar mutlu olduğunu her görür ve neden mutlu olamadığını düşündürür insana.
Cehalet de mutluluktur.
Cahil insan da fakir olduğu için mutludur.
Bilgi sahibi olmak fikir sahibi olmaktır. Fikir de insanı bazı değerleri düşündürme gerekliliği hissettirir. Bu da insanı mutsuz eder.
Çocukken de çok mutlu dur düşünen yaratık denilen insan. Düşünen insan mutlu olamaz. Çocuklar neden çok mutlu bunu bi düşünün.
Keşke tekrar çocuk olabilsek.
