Kendini bulamamak çok fena bir durum. Kanımca yaşam çizgisinde yürüyememek kabullenememek gibi
tanımları çağrıştırıyor. insan konuşurken söylüyeceğini unuturda dilimin ucunda derya işte okadarda basit görünür.
Ama herdefasında başa dönersin yeni baştan ararsın kendini, hele ki aramak istemediğin zaman olursa işte o en fenası.
Kendimce çözüm ürettim, ben bu durumda bol bol kalabalığın içine gir derim, rezillik eziklik komplekslerin varsa sil onları.
Bazen al iki bira bu komplekslerden kurtulursun derler bu hayatda ki en kötü çözümlerden biridir. Evet işe yarıyor ama
başka bir bataklığa sürüklendiğini göremiyorsun kısacası o çözüm sayılmaz. Bol bol terle gerekirse ama vazgeçme inan çok
çabuk geçiyor. Belli bir zaman sonrada kendini bulmuş oluyorsun. Hayatda tek gerçek vardır o da doğrudur. Doğrudan vazgeçme.
