"büyük şehirlerde yaşlılara saygı yok, bakın anadolu da öyle mi ama" çok genel temasını, filmin akışı içinde her vesileyle ortaya çıkarılan "memleketimle ilgili her temel soruna barnak(!) (parmak) basiyim" amacına yönelerek çeşitlendirmiş, bu özelliği ile bir mesajlar salatasına dönmüş bir mahsun kırmızıgül filmi.
teknik yönden ise, oyuncularının çoğunun eski yeni tiyatro sanatçıları olması ve her birinin yer yer kendi teatral yeteneklerini sergilemeleri, filmin bir tiyatro oyunu havasında başlamasına ve sürmesine yol açmış(özellikle başlarda).
filmin genel akışına derinlemesine bakıldığında (bilerek mi bilemem, çünkü daha ileri tetkikler gerekir); ülkenin, son dönemlerde yaşanan hemen her tür sosyal ve ekonomik sorununa, pkk ve terör olgusu hariç, el atılmış, kıyısından köşesinden dokunulmuş olması filmin ilgi çekici diğer bir yönü.
