7.
-
nazım hikmet ran şiiri.
yağdı, bütün gece yağdı kar
yıldızlarla aydınlanarak.
bir şehir, bir sokak, bir ev var,
ahşap bir ev, uzak mı uzak.
yatıyor minderde bir çocuk,
benim oğlan, sarışın, tombul.
misafir yoktu, kimseler yok.
pencerede fakir istanbul.
öttü acı acı düdükler.
hapislik gibidir yalnızlık.
kapadı kitabı münevver,
ağlayıverdi yumuşacık.
bir şehir, bir sokak, bir ev var,
ahşap bir ev, uzak mı uzak.
yağdı bütün gece yağdı kar
yıldızlarla aydınlanarak.
moskova, peredelkino,
23 mart 956
